Nasze archiwum ma już 4000 kompleksów skoczni!
7000th ski jumping hill added to the Archive!
New Granåsen ski jump in Trondheim inaugurated
Fire destroys ski jumps in Biberau-Biberschlag
Copper Peak: Funding of the renovation finally secured
14.10.2024
13.10.2024
12.10.2024
11.10.2024
10.10.2024
Reklama:
Partner:
.
Punkt K: | 45 m |
Inne skocznie: | brak |
Igelit: | brak |
Rok budowy: | 1952 |
Status: | zniszczona |
Współrzędne: | 55.029156, 59.035169 ✔ |
W 1933 roku 21-letni Aleksandr Pietrowicz Perfiliew ukończywszy szkołę wychowania fizycznego w Permie, powrócił do rodzinnej Satki i zaczął pracować jako instruktor organizując sekcję narciarską zajmującą się slalomem i skokami narciarskimi, startując także jako czynny zawodnik (należał do pierwszej 10-tki narciarzy alpejskich w ZSRR). Dzięki jego inicjatywie w 1937 roku zbudowano m. in. niewielką skocznię na cyplu za stawem miejskim. Produktywny sportowo czas i plany dalszego rozwoju zostały przerwane przez II wojnę światową, podczas której walczył w potyczkach radziecko-fińskich i kilka lat spędził w niemieckiej niewoli. Powróciwszy z niej, w 1946 roku, Perfiliew ponownie zaczął działać na rzecz sportów zimowych w Satce, startując zarówno jako zawodnik, jak i przekonując lokalne władze o potrzebie zbudowania bazy narciarskiej. Po 4 latach starań administracja Satki zaakceptowała jego wniosek i w 1952 roku siłami komsomolców oraz lokalnej społeczności postawiono ze stawem 45-metrowy obiekt, a obok przygotowano stok do zawodów w slalomie.
W grudniu 1952 roku na nowej skoczni trenowała kadra narodowa ZSRR, która wzięła udział w inauguracyjnym konkursie. Od tego czasu regularnie odbywały się różne regionalne imprezy dla skoczków, a w 1954 roku spełniło się marzenie Perfiliewa, w Satce otwarto specjalistyczną szkołę sportów zimowych dla młodzieży z oddziałem skoków narciarskich. Sam Aleksandr Perfiliew wiele lat przepracował w niej jako trener.
W styczniu 1955 roku skoczkowie z Satki – A. Płotnikow, J. Suworow i B. Solodnikow podczas zawodów w Czelabińsku zajęli całe podium. W kolejnych latach nadal miejscowi zawodnicy odnosili spore sukcesy na szczeblu regionalnym, a sam Perfiliew w 1965 roku przekazał trenerską pałeczkę następcom. Od tego roku też narciarze ćwiczyli już na „Pianoy Gore” w parku kultury i wypoczynku.
W 1957 roku za stawem fabrycznym w Satce założono sad. Ten obszar miasta stał się ulubionym miejscem rekreacji. Zimą i latem odbywały się tam zawody sportowe pracowników zakładu.
Reklama:
Komentarz: