Nasze archiwum ma już 4000 kompleksów skoczni!
7000th ski jumping hill added to the Archive!
New Granåsen ski jump in Trondheim inaugurated
Fire destroys ski jumps in Biberau-Biberschlag
Copper Peak: Funding of the renovation finally secured
09.10.2024
08.10.2024
07.10.2024
06.10.2024
05.10.2024
04.10.2024
Reklama:
Partner:
.
Punkt K: | 44 m |
Rekord skoczni: | 45,0 m (Dittmar Hassler , 1981) |
Już w momencie założenia w 1951 r. klub narciarski Wunderthausen rozważał budowę skoczni narciarskiej, która miała zostać ukończona do 1953 roku. Projekt początkowo spełzł jednak na niczym, gdyż szacowane koszty wynoszące niecałe 9 000 marek niemieckich były nieosiągalne do pokrycia przez organizację, a dodatkową przeciwnością było odrzucenie wniosku o dotacje z państwowego związku sportowego, a dokładniej władz okręgowych w Arnsbergu.
Pojawiło się jednak wsparcie ze strony gminy, która zapewniła drewno, ale pod warunkiem, że klub zajmie się całą resztą. Dzięki wypracowanemu kompromisowi prace zostały ukończone dość szybko, a skocznia została zainaugurowana 13 grudnia 1953 roku. Nadano jej nazwę "Leon-Ida-Schanze" jako wyraz wdzięczności, ponieważ Leonhard i Ida Homrighausen udostępnili jedną ze swoich działek pod budowę.
W 1967 r. w związku z przygotowywaniem miejsca na drogę powiatową z Wunderthausen do Wemlighausen, zaszła konieczność modyfikacji skoczni. Wieża najazdowa musiała zostać niejako obrócona, aby pojawiło się wystarczająco dużo miejsca na bezpieczny wybieg. Również za radą konsultanta Zachodnioniemieckiego Związku Narciarskiego i architekta, Franza Baiera, profil obiektu został ponownie przemodelowany.
Tym razem pomoc finansowa była podwójna: z jednej strony okręg Wittgenstein przekazał 1500 marek, z drugiej strony kolejne 1000 marek pochodziło z gminy, która jeszcze raz zapewniła drewno budowlane. Oznaczało to, że przebudowa skoczni mogła zostać ukończona pod koniec 1969 roku. Podczas Mistrzostw Okręgu Nordyckiego tej samej zimy odbyła się inauguracja obiektu, a także nadanie mu nazwy "Herrenbergschanze".
Skocznia była często używana zimą, aż do 7 marca 1993 r., kiedy przeprowadzono na niej ostatni konkurs. Ze względu na zły stan wieży najazdowej ostatecznie wyburzono ją w 2004 roku.
Reklama:
Komentarz: