Nasze archiwum ma już 4000 kompleksów skoczni!
7000th ski jumping hill added to the Archive!
New Granåsen ski jump in Trondheim inaugurated
Fire destroys ski jumps in Biberau-Biberschlag
Copper Peak: Funding of the renovation finally secured
03.11.2024
02.11.2024
01.11.2024
31.10.2024
30.10.2024
29.10.2024
28.10.2024
27.10.2024
26.10.2024
Reklama:
Partner:
.
Punkt K: | 25 m |
Rekord skoczni: | 27,0 m (R. Hohenrainer , 1930) |
Inne skocznie: | brak |
Igelit: | brak |
Rok budowy: | 1928 |
Przebudowy: | 1929 |
Data wyburzenia: | 1930 |
Status: | zniszczona |
Klub narciarski: | SSV Weilheim |
Współrzędne: | 47.82855, 11.15699 ✔ |
Na "Gögerl", charakterystycznej górze Weilheim położonej przy południowej granicy miasta, nowa skocznia narciarska została zainaugurowana w słoneczną niedzielę, w lutym 1930 r. Atmosfera była świetna, ojciec sportu Widmann z Weilheim objął kierownictwo oraz został anonserem i wtedy pojawili się skoczkowie z Partenkirchen i Murnau. Pod koniec zawodów zwycięzcy byli honorowani i celebrowani w "Dachsbräu" w Weilheim. Miejscowi skoczkowie narciarscy mieli wiele planów na przyszłość, jednak pierwsze oficjalne zawody były w tym samym czasie ostatnimi.
Jednak jak potoczyła się historia tutejszych skoków? Kiedy aktywność narciarska przyciągała coraz więcej fanów po I Wojnie Światowej, w Weilheim założono związek chodzących na butach śnieżnych, który początkowo organizował tam wyścigi oraz zawody w skokach narciarskich na Römerhügerl, a później na śnieżnych skoczniach narciarskich w Gögerl. Safascynowana i entuzjastyczna młodzież zawsze miała ideę budowy prawdziwej skoczni narciarskiej, zatem rozpoczęli realizować plany jesienią 1928 r. Około 15 chłopców rozpoczęło bolesne prace ziemne kilofami i łopatami. Inicjatorem konstrukcji był młody Georg Bayer, który był oprócz Josefa Schmida jedynym, który pozostał wierny skokom narciarskim, poprzez późniejsze starty dla SC Murnau i WSC Peißenberg.
Pierwszy śnieg spadł jak planowano, a na pierwsze zawody nie zaproszono żadnych zewnętrznych klubów narciarskich. Zamiast nich uczestniczyło jedynie kilku zawodników miejscowego gimnazjum z internatem. Najlepsze odległości wszystkich 20 nastolatków dochodziły do 18 metrów i zdarzyło się kilka upadków. Ponieważ te rezultaty nie były satysfakcjonujące dla każdego, nachodzącego lata zaczęto budować bardziej stromy, sztuczny najazd z drewna i zmieniać kąt stoku. Te wysiłki były wspierane przez drugiego burmistrza , który zagwarantował wysyłkę drewna przez miasto. Pierwszy test w grudniu 1929 r. zapewnił dłuższe i bardziej bezpieczne skoki, zatem wspomniany na początku dzień nadszedł. Niestety skocznia przetrwała z tymi pojedynczymi oficjalnymi zawodami, ponieważ młodzi chłopcy z Weilheim nagle przerzucili się jedynie na granie w hokeja, przez co zbudowana w bólach skocznia narciarska przez lata uległa zniszczeniu.
Reklama:
Komentarz: