Nasze archiwum ma już 4000 kompleksów skoczni!
7000th ski jumping hill added to the Archive!
New Granåsen ski jump in Trondheim inaugurated
Fire destroys ski jumps in Biberau-Biberschlag
Copper Peak: Funding of the renovation finally secured
26.01.2025
25.01.2025
24.01.2025
23.01.2025
22.01.2025
21.01.2025
20.01.2025
Reklama:
Partner:
.
Punkt K: | 42 m |
Rekord skoczni: | 52,5 m (Kurt Richter , 18.11.1959) |
Całkowita wysokość: | 69 m |
Nachylenie progu: | 8° |
Wysokość progu: | 2 m |
Nachylenie zeskoku: | 35° |
Rok budowy: | 1951 |
Przebudowy: | 1952-54, 1963, 1968 |
Koniec funkcjonowania: | 1970 |
Data wyburzenia: | 1979 |
Punkt K: | 20 m |
Igelit: | brak |
Rok budowy: | 1961 |
Koniec funkcjonowania: | ok. 1985 |
Data wyburzenia: | 1993 |
Punkt K: | 12 m |
Igelit: | brak |
Rok budowy: | 1936 |
Koniec funkcjonowania: | 1939 |
Inne skocznie: | brak |
Rok budowy: | 1935 |
Status: | zniszczona |
Klub narciarski: | SCR Schnaittach |
Współrzędne: | 49.55420, 11.35663 ✔ |
Pierwsze sporty zimowe na stokach Rothenberg w Schanittach, w pobliżu ruin zamku, zaczęto uprawiać w 1907 roku. W latach 30-tych pojawiło się pragnienie zbudowania skoczni narciarskiej w Jurze Frankońskiej. Wkrótce po założeniu klubu narciarskiego Rothenberg Schnaittach, pierwsze próbne skoki zostały oddane na tymczasowej skoczni, w miejscu dzisiejszego domku medycznego, w grudniu 1935 roku. Na początku lutego 1936 r. przed pensjonatem w Rothenberg ustawiono drewnianą skocznię narciarską, która umożliwiała skoki na odległość około 12-14 metrów. W 1937 r. na północnym zboczu Rothenbergu miała zostać zbudowana większa skocznia narciarska według planów Carla J. Luthera, jednak władze leśne odmówiły zgody. W 1940 r. zgoda została w końcu wydana, ale wtedy na przeszkodzie stanęła II wojna światowa.
Po wojnie budowa została wznowiona w 1949 roku. W 1951 r. rozpoczęto konstrukcję 50-metrowej skoczni w nowej lokalizacji na zachodnim zboczu Rothenberg. Rothenbergschanze została zainaugurowana 3 lutego 1952 r. zawodami, w których wzięło udział 4 000 widzów. Hermann Eck z Gmund am Tegernsee ustanowił pierwszy rekord obiektu wynoszący 40,5 metra. Do zimy 1954-55 przeprowadzono wiele ulepszeń naturalnej skoczni. Architekt Fred Heiler z Reit im Winkl zaprojektował profil skoczni zgodny ze standardami, wydłużono i ulepszono rozbieg, zbudowano wieżę sędziowską i postawiono trybuny dla widzów.
Wzrost popularności dyscypliny spowodowało pojawienie się w Schnaittach obiecującego, utalentowanego skoczka, Kurta Richtera, który w 1959 r. poprawił rekord skoczni do 52,5 metra. Zawody w tym czasie oglądało do 7000 widzów. W 1961 r. dodano 20-metrową skocznię juniorską, a w 1963 r. próg większej skoczni został przebudowany zgodnie z planami Heiniego Klopfera. Po trzech zimach z niewielką ilością śniegu, skocznia narciarska została pokryta igelitem w 1968 r., co jednak powodowało problemy, szczególnie w okresach zimowych.
8 lutego 1970 r. odbyły się ostatnie pucharowe zawody w Schnaittach, po czym wiosną 1970 r. osuwisko zniszczyło zeskok. Plany odbudowy dużej Rothenbergschanze zostały ostatecznie porzucone w 1972 r. z powodów finansowych, a w 1979 r. skocznia została rozebrana. Skocznia juniorska była nadal używana do lat 80-tych i została zlikwidowana w 1993 roku. Dziś obie skocznie są całkowicie zarośnięte, a miejsca po nich ledwo rozpoznawalne. SCR Schnaittach jest nadal aktywna w narciarstwie biegowym i alpejskim (z małym wyciągiem w Rothenberg). Przez pewien czas stok był również pokryty igelitem do jazdy na nartach latem.
Reklama:
Komentarz: