Nasze archiwum ma już 4000 kompleksów skoczni!
7000th ski jumping hill added to the Archive!
New Granåsen ski jump in Trondheim inaugurated
Fire destroys ski jumps in Biberau-Biberschlag
Copper Peak: Funding of the renovation finally secured
07.12.2024
06.12.2024
Reklama:
Partner:
.
Punkt K: | 35 m |
Wysokość wieży: | 8 m |
Inne skocznie: | K15 |
Rok budowy: | 1950 |
Koniec funkcjonowania: | Ca. 1960 |
Współrzędne: | 48.660457, 10.128562 ✔ |
Punkt K: | 20 m |
Rekord skoczni: | 22,5 m (Clemens Grupp , 29.01.1929) |
Długość najazdu: | 30 m |
Nachylenie najazdu: | 21° |
Wysokość progu: | 1,7 m |
Inne skocznie: | K10 |
Rok budowy: | 1929 |
Koniec funkcjonowania: | 1935 |
Inne skocznie: | brak |
Igelit: | brak |
Pojemność trybun: | 3.000 |
Status: | zniszczona |
Klub narciarski: | SSV Heidenheim, SC Heidenheim |
Współrzędne: | 48.660457, 10.128562 ✔ |
Latem 1927 r. członkowie Schneeschuhverein Heidenheim i jego prezes Manfred Hartmann rozpoczęli budowę skoczni narciarskiej, wybierając do tego celu północne zbocze w pobliżu zapory Ugental.
Osobą odpowiedzialną za konstrukcję był inżynier Weber, od którego nazwiska pochodzi nazwa obiektu, którego pozostałości przetrwały do dziś. Inauguracyjne zawody odbyły się 20 stycznia 1929 r., a 3000 widzów zobaczyło ponad 70 skoków, w tym ten najdłuższy, oddany przez Clemensa Gruppa z Oberkochen.
Jednak zainteresowanie sportem, a co za tym idzie także skocznią narciarską, szybko osłabło. Hartmann zrezygnował ze swojego stanowiska już w 1933 roku. Ostatnie udokumentowane działania klubu pochodzą z dorocznego walnego zgromadzenia, które odbyło się 10 października 1935 roku.
Podczas II wojny światowej kilku zapalonych skoczków korzystało z małej naturalnej skoczni w Enggaß w dzielnicy Schnaitheim w Heidenheim, jednak dzisiaj prawie nic już nie wiadomo o tym obiekcie.
Od 1948 r. prawie dwa tuziny zawodników przystąpiło do reaktywacji skoczni w Ugental. Jak relacjonowali współcześni świadkowie, musieli oni wykonać sporo pracy w terenie, używając do tego tylko prostych narzędzi i siły własnych mięśni, tym bardziej, iż chcieli, by można było oddawać dłuższe skoki w tym miejscu.
Dotyczyło to również pozyskiwania drewna potrzebnego do budowy ośmiometrowej wieży najazdowej: mężczyźni sami ścinali je w lesie. Sam najazd miał bardzo szczególną cechę - można było otworzyć bramkę, aby skrócić długość rozbiegu.
Zbudowano również wieżę sędziowską, a także skocznię juniorską, która była całkowicie naturalna. Obiekt został otwarty w marcu 1950 r. i nazwany imieniem Manfreda Hartmanna, nie przetrwał jednak zbyt długo i pod koniec dekady ponownie przeszedł do historii.
Obecnie Heidenheim Ski Club koncentruje się niemal wyłącznie na narciarstwie alpejskim. Jednak dzięki Ostalbschanze w Unterkochen i kompleksowi w Königsbronn, skoczkowie narciarscy w regionie nie musieli zbyt daleko podróżować do najbliższych skoczni.
Reklama:
Komentarz: