Starogard Gdański

Dane | Historia | Rekordy skoczni | Mapa | Galeria | Komentarze

Skocznia:

Punkt K:	15 m
Rekord skoczni:	24,0 m

Inne skocznie:	brak
Igelit:	brak
Rok budowy:	1960
Koniec funkcjonowania:	ca. 1965
Data wyburzenia:	ca. 1990
Status:	zdemontowana

do góry

Historia:

Pod koniec lat 50. XX w. wśród młodzieży ze Starogardu Gdańskiego szczególnie popularne były sporty zimowe, w tym jazda na łyżwach na lodowiskach organizowanych przez miejscowych animatorów kultury z TKKF (Towarzystwo Krzewienia Kultury Fizycznej) - Władysława Krefta i społecznika J. Szwedowskiego. Ze względu na to, że na lodzie zabraniano skakania, a młodzież chciała uprawiać skoki przez beczki, Kreft jako alternatywę zaproponował umożliwienie skoków... narciarskich. Pomysł ten spotkał się z dużym poparciem, dlatego już w kolejnym sezonie (1960) powołany został komitet budowy skoczni. Z pomocą lokalnych instytucji udało się na jednym z niewielkich wzniesień na obrzeżach Starogardu zbudować skocznię z drewnianym najazdem. W pierwszych zawodach wzięło udział ok. 100 uczestników w różnym wieku, skacząc na nartach różnego rodzaju - nawet na biegowych. Oprócz samych skoków, odbywały się także zjazd, slalom oraz bieg. W każdy weekend skocznia była oblegana przez amatorów narciarstwa. Na przestrzeni kilku kolejnych lat odbyło się jeszcze kilka konkursów, a najlepszą zapamiętaną przez miejscowych odległością uzyskaną na skoczni były 24 m. Jednak w połowie lat 60., z powodu choroby Władysława Krefta skocznia straciła opiekuna i zaczęła niszczeć. Wreszcie ze względów bezpieczeństwa rozbieg pierwszej i jedynej jak dotąd skoczni narciarskiej na Kociewiu rozebrano. W latach 90. pozbyto się ostatnich pozostałości po obiekcie, a w miejscu zeskoku powstały schody. Na podstawie informacji uzyskanych od panów Andrzeja Furgały i Bogdana Kruszony.

do góry