Rokytnice nad Jizerou

Dane | Historia | Rekordy skoczni | Mapa | Galeria | Komentarze

U sportovní haly:

Punkt K:	45 m
Rekord skoczni:	52,0 m (Mojmír Stuchlík )
Igelit:	brak
Rok budowy:	1946
Przebudowy:	1955
Status:	zdemontowana

Punkt K:	78 m
Igelit:	brak
Status:	projekt nie jest realizowany

Leith-Schanze:

Punkt K:	40 m
Igelit:	brak
Status:	zdemontowana

Punkt K:	80 m
Igelit:	brak
Status:	projekt nie jest realizowany

Telke-Schanze:

Punkt K:	30 m
Igelit:	brak
Status:	zdemontowana

Alte-Welt-Schanze:

Punkt K:	30 m
Igelit:	brak
Status:	zdemontowana

Schweinsberg-Schanze:

Punkt K:	30 m
Igelit:	brak
Status:	zdemontowana

Sahlenbach-Schanze:

Punkt K:	30 m
Igelit:	brak
Rok budowy:	1913
Status:	zdemontowana

Inne skocznie:	brak
Igelit:	brak
Klub narciarski:	Sokol Rokytnice

do góry

Historia:

Pierwsze zawody w miejscowości Rokytnice nad Jizerou (niem. Rochlitz an der Iser) odbyły się już w 1897 r. na małej skoczni śniegowej. W 1913 r. zbudowano pierwszą stałą skocznię śniegową. Obiekt nazywany Sahlenbach-Schanze pozwalał na skoki do 30 metrów. Takich skoczni w Rokytnicach było więcej: Telke, Schweinsberg (w pobliżu pływalni), Müllersberg (Sahlenbach).
Pierwsza stała skocznia w mieście powstała na początku lat 20. XX wieku i została nazwana Leith-Schanze. Miała drewnianą wieżę najazdową, a najdłuższe skoki sięgały 40 metrów. Później miała być nawet przebudowana, by umożliwiać skoki na odległość 70-80 metrów.
Ostatnia skocznia narciarska w mieście została zbudowana po II wojnie światowej w pobliżu lokalnej siłowni. Również ten obiekt posiadał drewnianą wieżę najazdową. Skoczkowie musieli zaczynać skok z niskiego rozbiegu, ponieważ bali się nieco niskiej buli (krzywa lotu była zbyt wysoka).
W 1955 r. skocznia została odbudowana zgodnie z planami Josefa Zity, dzięki czemu do końca lat 60. XX wieku mogły się tam odbywać częste zawody.
Co więcej, były nawet plany budowy normalnej skoczni K78, które jednak nigdy nie ujrzały światła dziennego.

do góry